Om 6.15 uur vanuit Den Haag per auto vertrokken naar Den Bosch. Daar stapten wij op de bus. Via Veldhoven, waar ook medereizigers stonden, op naar Roermond, waar onze reisleidster Marly, verpleegkundige Tiny en chauffeuse Yvon met de rest van het gezelschap instapten. Wij waren in totaal met 40 personen. Op een van onze stopplaatsen in Duitsland kregen wij van Marly ter kennismaking een heerlijk stuk Limburgse vlaai aangeboden. Langs de Duitse autobanen en veel beziens- en wetenswaardigheden die Yvon ons onderweg liet zien, kwamen wij rond 19.30 uur aan in Hotel Zur Alten Post in Bischofsmais in Zuid-Duitsland. De warme maaltijd met soep, kipschnitzel, rundvlees, groenten en rauwkost stond reeds voor ons klaar.
Zondagmorgen in alle vroegte eerst een heerlijk ontbijt, waarna we om 8.00 uur werden uitgezwaaid door de gastvrouw en gastheer. De bus ging richting Salzburg in Oostenrijk. Yvon vertelde ons weer over de vele bezienswaardigheden, o.a. de kleine dorpjes die op de heuvels liggen, en de vele zonnepanelen en windmolens die langs de autobaan staan opgesteld. De natuur in herfstkleuren zijn prachtig. De verkleurende bladeren zitten door de milde herfst nog volop aan de bomen. Ook blijken er nogal wat bomen door ziektes te zijn aangetast waardoor dezer moeten worden gekapt. Via Slovenië passeren wij de grens met Kroatië. Van het landschap en de zee is weinig te zien want het was inmiddels donker geworden. Om 19.30 uur kwamen wij bij ons 4-sterrenhotel Valamar-hotel Sanfior in Rabac aan. Inchecken, sleutelkaart halen en op zoek naar onze kamers. Deze waren niet altijd even gemakkelijk qua nummering te vinden maar we zijn er toch uitgekomen. Na een maaltijd in buffetvorm -met de drankjes nota bene gratis vanwege de jubileumreis!- zochten wij onze kamers op voor de nachtrust.
Maandag scheen bij het wakker worden de zon volop in onze slaapkamer en keken wij uit op de tuin van het hotel en de Adriatische zee. Het hotel heeft twee buitenzwembaden, een binnenzwembad en een wellness/fitness ruimte met vele zitjes, zowel binnen als buiten. Na het overvloedige ontbijt -ook weer in buffetvorm- gaan wij met de bus vanaf ons hotel naar het 40 km verderop gelegen stadje Pula. Er kwam een Nederlands sprekende Kroatische gids in de bus, die veel over het land Kroatië en zijn gebruiken vertelde. Pula is een oud historische stad, die werd bewoond door de Romeinen. Dit was onder meer te zien aan het Amfitheater dat nog in redelijke staat verkeert en waar ook nog theatervoorstellingen worden gegeven. Pula is ook bekend vanwege de gespecialiseerde scheepsbouwwerven. Na deze uitleg mocht de groep zelf het stadje gaan verkennen. Langs de boulevard lagen vissersschepen die van zee waren teruggekomen met vers gevangen vis. In een van de kleine straatjes kwamen wij een fraai maar sober Franciscanen klooster tegen. Er was ook een expositieruimte met schilderijen van verschillende heiligen. Een dame uit het klooster kwam al wandelend door de binnentuin langs en gebaarde te kijken naar de hoek van de binnentuin. Na enig zoeken vonden wij wat zij bedoelde: er zat daar een grote schildpad en in het pad liepen nog wat kleintjes. Om 15.30 uur verwachtte Yvon ons weer bij de bus om naar ons hotel terug te rijden. Omdat het zonnetje scheen zijn wij nog even lekker in het buitenbad gaan zwemmen. Om 18.00 uur was het weer tijd om te eten. Wij zaten met Gerrit en Riet uit de Kwakel aan tafel en het was erg gezellig.
Dinsdag om 08.30 uur ontbijt en om 10.00 uur vertrokken voor een excursie naar Labin. Deze oude stad ligt ook hoog op een heuvel. Vroeger bouwde men de stad met een muur er omheen op de heuvel, om de stad tegen indringers te kunnen verdedigen. Labin was een prachtig stadje met weer kleine straatjes met kinderkopjes die behoorlijk ongelijk lagen. Dit komt vooral door de overwegend kalkstenen ondergrond in Kroatië. Maar met een stok of een arm komt de groep het straatje wel omhoog! De huizen hebben allemaal verschillende kleuren die dan in het verleden zonder huisnummering toch herkenbaar waren voor de postbode. Het maakt het geheel vriendelijk en vrolijk van aanzien. De bouwstenen van de huizen zijn overwegend grauw en witgrijs. Rond 12.00 uur op naar de wijnproeverij van de fam. Baćac in het plaatsje Kukurini. Gids Bojan vertelde ons onderweg alles over de rode aarde van de gronden waarop de wijnranken staan. In de wijnproeverij werden wij onthaald door een accordeonist die ook volop Nederlandse hits als Tulpen in A’dam etc. kon spelen! De tafels waren reeds gedekt met een bord gedroogde ham en kaas. Als eerste kregen wij witte wijn te proeven, daarna de rode. Toen nog een likeurtje en als afzakkertje een jenevertje. Het gezelschap werd steeds vrolijker en we zongen lustig de liedjes van de accordeonist mee. Om 15.30 uur waren we weer in ons hotel. De meesten van ons gingen na dit drankfeestje even uitrusten op bed. Willie is nog in het binnenbad van ons hotel gaan zwemmen. Om 19.00 uur was iedereen weer fris en monter voor het avondeten. Ons tafelgezelschap waren Gerrit en Riet Splinter.
Woensdag stond een excursie naar de truffelproeverij op ons programma. Maar wat waaide en regende het vandaag! De bora wind waaide met wel 120 km per uur en brengt ca. 2-3 dagen koude lucht mee. Om 8.30 uur vertrokken we naar Motovun. Een klein dorpje op de heuvel met weinig inwoners. Daar groeien veel druiven voor de wijn. Ook is het gebied bekend door de truffels die daar in de eikenbossen worden gevonden. Onze gids weet alles over de truffels te vertellen. De witte truffels komen in Italië en Istrië vooral voor in de zomer en de zwarte truffels vind je vooral in de winter. Ze worden door speciale honden die daarvoor worden getraind gezocht en gevonden. Truffels zijn erg duur, hoe groter en gaver de truffel hoe meer kuna’s je ervoor krijgt. Maar eerst gaan we met de shuttlebus naar boven op de heuvel om het stadje Motovun te bezoeken. Rond de stad woonde de wat armere mensen en in het centrum de elite. Dat was ook wel te zien aan de mooiere gebouwen. Om 11.30 uur weer terug naar de bus op weg naar de truffelproeverij Villa Maslina. Wij kregen een truffel-likeur en er stonden schalen met verschillende producten zoals truffel-kaas, worst, olie, azijn, pasta, chocolade. Met brood smaakte het allemaal heerlijk. Wij hebben als souvenir voor onze 3 kinderen een paar flesjes truffelazijn gekocht. Het was een waar truffelfeestje. Ook nog het stadje Grožnjan bezocht. In het verleden was de bevolking door de pest overleden of weggetrokken, waardoor het langere tijd was uitgestorven. De staat heeft na de oorlog het stadje aan de kunstenaars aangeboden, die er nu hun atelier hebben en wonen. Enkele galerieën waren open, waar men hun zelfgemaakte creaties verkocht. Vele huizen waren versierd met bloembakken en er stonden stenen tafels met bankjes waar vroeger de mensen zaten te praten en hun wijntje aan dronken. Buiten de stadsmuren van het stadje lag een groot kerkhof dat vanwege Allerzielen was versierd met vele kleuren chrysanten en planten ter nagedachtenis aan hun dierbare overledenen. Terug naar ons hotel vertelde Bojan leuke anekdotes die hij had meegemaakt in die twintig jaar dat hij reisleider was. In het hotel zijn we gaan zwemmen in het binnenzwembad en hebben samen gegeten met Coen en Thea Kop uit Wijchen.
Donderdag stond het Nationale park van Kroatië ‘de Brioni eilanden’ op het programma. Om 08.30 uur vertrek want om 10.00 uur moesten wij de boot halen die ons naar de eilanden zou brengen. De boottocht over de kalme zee duurde 15 min. Het waaide matig dus er waren geen zeezieke reizigers! Even lekker buiten op het dek zitten en genieten. De Brioni eilanden zijn verschillende eilanden die voor de kust van Kroatië liggen, ten hoogte van Pula. De grootste eilanden zijn Veli en Mali Brioni en tien kleine eilandjes. Het Veli Brioni-eiland behoorde toe aan Tito, de vroegere president van Joegoslavië. Hij had daar een zomerresidentie met een botenhuis en een safaripark. In het bezochte museum over Tito hingen vele foto’s van hem met belangrijke personen uit de politiek, film en van Koninklijke huizen ook om aan te geven hoe belangrijk hij wel was geweest. De hoge gasten brachten als cadeau exotische dieren voor zijn park. Ook zijn luxe door de Canadezen geschonken Chevrolet stond er in een glazen serre tentoongesteld. Met het toeristentreintje en een Engelse gids werden wij over de eilanden rond gereden. Rond 14.00 uur weer terug met de boot naar het vaste land, en om 15.15 uur vertrok de bus naar het hotel. Bojan wist wel een snellere route! We kwamen enkele nauwe straatjes tegen waar buschauffeur Yvon nauwelijks doorheen kon, maar door haar stuurmanskunst lukte het wonder wel. Om 16.30 uur aangekomen in het hotel zijn wij weer heerlijk gaan zwemmen. Het avondmaal genoten we dit keer samen met Joop en Marja van Wijngaarden uit Gorinchem.
Vrijdag om 08.30 uur vertrok de bus respectievelijk naar de aan de westkust gelegen plaatsen Rovinj en Poreč. Rovinj is een stadje langs met veel Italiaanse invloeden. Het heeft een mooie boulevard met historisch centrum en Romeinse en Venetiaanse bouwwerken met smalle straatjes vol plaveisel in fraaie mozaïeken. Eerst was Rovinj een eiland, later is het een schiereiland geworden. Er wordt nog veel Italiaans gesproken. Onderweg naar boven veel leuke winkeltjes gezien met zelfgemaakte sieraden. Daarna met de bus door naar Poreč. Boven op de heuvel staat in het midden de markante 6e eeuwse in Byzantijnse bouwstijl gebouwde basiliek van de H. Euphrasius met modernere huizen er omheen. De basiliek is in 1997 door Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het is een bedevaartsoord waar de heilige Eufemia wordt vereerd. Boven op de torenspits staat een immens beeld van St. Eufemia afgebeeld als windvaan. De kerk was van binnen prachtig vooral met het allerlei kleurende invallende zonlicht door de ramen op het aanwezige beeld van Maria. Achter het hoofdaltaar stond ook de sarcofaag van de H. Eufemia. Zij was vanuit Catalonië naar deze mooie kerk gebracht met een prachtig vergezicht over Istrië. Vele toeristen zaten buiten in het zonnetje te picknicken. Langs de kust terug naar de bus gelopen en bij enkele winkeltjes gekeken waar we een klein engeltje hebben gekocht. Om 15.00 uur terug naar het hotel, gezwommen en later met Peter en Diet gedineerd.
Zaterdag om 05.45 uur opgestaan en de koffers gepakt voor het deze keer laatste reis-ontbijt. Om 08.00 uur rijden we al weer op weg richting de grens van Slovenië. Onderweg is het een beetje mistig en regent het wat. Voordat we een tunnel onder de berg inrijden kan het regenen, en komende uit de tunnel kan de zon weer schijnen! Wij komen bij de grenscontrole van Kroatië. Marly doet het woord met de douane en dan kunnen we rustig doorrijden. Dan komt de grens met Slovenië. Drie bussen stonden er voor ons en alle reizigers werden stuk voor stuk gecontroleerd, dit duurde wel een half uur. Toen wij aan de beurt waren konden wij dankzij de betrouwbare gezichten van Marly en Yvon zo doorrijden. Van Slovenië naar Oostenrijk regende het en er lag al wat sneeuw op de bergen. Tegen de Duitse grens scheen echter weer de zon. Onderweg vertelde Yvon ons over de bezienswaardigheden die wij tegen kwamen, o.a. over de Stiftskirche St. Margareta van het Augustijner klooster in Altenmarkt aan de Alz met ook nog een kleine waterval. Om 19.00 uur arriveerden wij weer aan in Hotel Zur Alten Post in Bischofsmais. Na het avondeten gingen we voldaan naar onze kamers.
Zondagmorgen reeds om 06.30 uit bed en om 07.00 uur ontbijt. Om 8.00 uur werden wij uitgezwaaid door Walter en Theresa van Hotel Zur Alten Post. Onderweg werden de excursies afgerekend. Het verkeer werd steeds drukker. De Duitsers hadden een lang weekend gehad i.v.m. Allerheiligen en Allerzielen. In een Raststätte had Yvon per abuis haar portemonnee laten liggen op de wc. Nadat zij een retourspurt had gedaan is de portemonnee gelukkig door een eerlijke mevrouw gevonden. Dat was even schrikken. Yvon en wij allen konden onze reis voortzetten naar Nederland, waar wij rond 19.00 uur in Roermond arriveerden en de meeste vakantiegangers de bus verlieten. Wij reden nog mee tot ‘s-Hertogenbosch, waar wij na wat weg-omleidingen om 20.30 uur aankwamen. Het was een mooie reis geweest met veel bezienswaardigheden, een fijn gezelschap en een goede leiding van HartbrugReizen. Maar onze chauffeur verdient een extra pluim: Mede dankzij haar zijn we weer veilig thuis!
Willie en Ivo van Elk
In contact komen met andere reizigers?
Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!
Comments