Er over horen en de aanrading opvolgen, blijft moeilijk. Toch opbellen en een vriendelijke mevrouw aan de lijn. Gezellig praatje en zij belt nog eens terug. En ja, ik ga mee. Naar Oost Beieren. Doorslag gaf de prachtige plaats aan de Donau. En de vriendelijke dames die voor de verzorging mee zouden gaan. Zondagmorgen 2 september. Het is 9 uur als zoon Peter mij naar Roermond brengt. Het begin van de reis.
De drukte in Roermond van vakantiegangers en wegbrengers. Van koffers en tassen en rollaters. Plaatsje zoeken in de bus van Munckhof Reizen, die langzaamaan vol stroomt. Ik vind mijn plaatsje naast een vriendelijk persoontje in het midden van de bus achter de trap. Vertrek en uitzwaaien. Over de A73, door de Roertunnel naar het Zuiden. Grensovergang Aken. De zon schijnt. Kennis maken met mijn buurvrouw Lenie. Al gauw vinden wij elkaar. Gezellig samen en elk voor zich. De dames Marly en Tiny stellen zich voor. Gaan rond met flesjes frisdrank. Uitdelen van rode stevige tassen met "HartBrugReizen " erop, balpennen met een uittrekstrookje "stappenplan reanimatie". Kaartje met telefoonnummers en een fietszadelhoesje. Leuk. Dan is het tijd voor de eerste koffieronde en een praatje met iedereen. Er wordt reikhalzend uitgekeken naar een parkeerplaats. De reden? Er is Limburgse vlaai meegebracht. Ingeladen in Roermond. Verrukkelijk ! Smullen! Verkwikt na deze lekkernij gaan wij weer verder. Om 13.00 uur is de lunchpauze. Tomatensoep heeft de voorkeur, met een broodje en drinken erbij. Iedereen in de bus en verder gaat de tocht. Over de rivier de Mainz, breed en veel scheepsvaart. Twee lange tunnels tussen Würzburg en Neurenberg. Een lange stop. Is ook nodig, even de benen strekken en een luchtje scheppen. Van Muhlhausen uit is het nog 3 km. Omleidingen en een Tom-Tom die het mis heeft maar in de regen komen wij om aan in Elisabethzell. De waard staat ons op te wachten. Maakt een heerlijke maaltijd voor ons klaar. Doodmoe tuimel ik om 1.uurin bed, opruimen komt morgen wel.
Maandag 3 september. De wekker loopt af het is 7 uur in de morgen. Wakker worden in Elisabethszell. Even bijkomen want het was een korte nacht. Maar dan: hupsakè het bed uit en aan de slag. Het is grauw en grijs buiten, een regendag. Een wandeling en dan een heerlijk ontbijt. Mijn lievelingskostje is er ook: gebraden spek! Lekker! Wij gaan onder begeleiding van de hotelier naar Holzkirchen. Zijn naam is Stefan, vertelt de gehele weg er naartoe. Leuke anekdotes en geschiedenis. Boven op de berg staat een groot kloostercomplex met de dorpskerk. Ik moet er niet aan denken, aan de klim voor de zondagse kerkdienst. Elk jaar met Pinksteren is er processie. De omliggende dorpen maken samen een kaars en dragen die naar boven. Deze kaars is 13 meter lang en 50 kilo zwaar, en wordt gedragen door 1 persoon! Vele andere lopen rondom om de kaars op te vangen als deze valt. Het is een zeer mooie kerk. De glas in lood ramen, de preekstoel en de beelden. Maria met kind is wel heel bijzonder.
Wij vervolgen onze tocht. Gaan naar Viechtach. Ik ga niet mee naar het diamantmuseum. Loop liever door het plaatsje. Kijken en genieten van alles. Ook hier is weer een mooie kerk vol rijkdom en traditie.
Op het kerkplein staat een "beroepenboom". Ik weet eigenlijk niet precies wat de naam is maar het is de moeite waard om te bekijken. Ook een fontein. Mooi. Daarna een ijscafé binnen gelopen en een heerlijke ijskoffie gedronken. Tijd om naar de bus te gaan en terug naar hotel Mariandl.
700 meter hoog ligt Elisabethszell. Lange tocht door het Beierse woud. Wel verharde wegen maar alles is klieder nat. Goed avondeten, muziek en zang als avondvulling.
Dinsdag 4 september. Om 9 uur vertrekt de bus naar Joska Glaswereld. Wat hier te zien is: prachtig! Wat die glasblazers kunnen. De gids die ons rondleidt vertelt en vertelt. Wij kijken onze ogen uit. Na de lunch gaan wij naar de Grosser Arber. Het is stijgen en dalen en het is mistig. Steken de Schwarzerregen rivier over. Aangekomen bij de kabelbaan Arber Bergbahn is het droog, de zon komt door de wolken. Maar eenmaal boven is er... mist. Iedereen is gauw uitgekeken en gaat weer naar beneden toe. Maar Marly en ik lopen een eindje. Even 'voelen' hoe het is om zo'n steile berg te beklimmen. Het voelt goed, wel zwaar en wij draaien ons maar om. Beneden wacht de zon! Foto's worden gemaakt van de man en vrouw die over alles heen kijken. Zij zit op de bank en iemand van ons stift haar lippen! Koffie en gebak en de bus wacht weer. Vreselijke stortbuien onderweg terug. De warme maaltijd doet goed. Er is weer muziek vanavond.
Woensdag 5 september. Wij gaan naar Passau aan de Donau. Chauffeur Jan vertelt en wijst ons op allerhand wat wij tegenkomen. In Passau een hoge berg op, naar het uitzichtpunt. WAUW! wat mooi! Daarna met de rondvaartboot Sissi de Drie Rivierentocht gemaakt. De Donau, de Inn en de Inz . Zó mooi, die huizen met hun pastelkleurig uiterlijk. Stadswandeling naar de Sint Stephan Dom. Deze bezichtigd. Overweldigend schoon. Terug lopend door een smal steegje kwam ik weer bij de Donau uit. Op het Raadhuisplein een ijskoffie gedronken en genietend rondgekeken. Er staat een 'hoogwatermeter' tegen de muur. In 2013 was de waterstand meer dan 3 meter hoog! Alles onder water! Nu is de waterstand te laag, moet het maanden regenen voor dat het waterpeil 'normaal' is. De bus staat keurig te wachten. Vanwege een wegomlegging over smalle paadjes met mooie vergezichten naar het hotel. Smaakvol eten en zorgen voor een goede zitplaats. De waard Stefen zingt namelijk vanavond zelf. Na een genotvolle avond naar mijn appartement voor een goede nachtrust.
Donderdag 6 september. De Zon Schijnt! Waar gaan wij naartoe? Straubing! Waard Stefan gaat mee. Hij vertelt en zingt een beetje. Zijn Beiers klinkt zó mooi. Over berg en door dal met mooie vergezichten. Verder over de autoweg 3. Straubing is een stad met veel kerken en een groot plein. De bus mag niet lang stil staan. Vlug-vlug eruit. Het is een zeer groot beklinkerd plein, voetgangersgebied. Veel kerken maar ook zeer veel boutiekjes en terrasjes. De Sint Jacobskerk wordt bezichtigd. De preekstoel en het orgel. De schilderingen en het glas in lood. De mensen, vroeger, waren echte kunstenaars, vakwerkers! Op een terrasje in de zon vind ik de mensen terug. Stoelen worden opzij geschoven en ik kan er bij komen zitten. Daarna loop ik met twee dames uit Gouda verder. De winkeltjes worden bekeken en hun waar wordt gekeurd. Die mooie prachtige warme en kleurvolle sjaals! Die kan men toch niet laten hangen, al hangt er thuis genoeg in de kast. Onder een grote parasol eten wij een hapje, drinken wat en wandelen weer terug. De bus komt, inladen en naar 'huis'. Napraten op het zonbeschenen terras met een glas ijskoffie en dan koffers pakken voor zover als het gaat.
Na het avondeten, dat zeer bijzonder is, namelijk een uitgebreid buffet (mmm zó lekker!), komt er een Beierse dansgroep. Genieten! De handen op elkaar en bis-bis roepen. Naar de kamers en slapen. Morgen loopt de wekker vroeg af.
Vrijdag 7 september. Om zeven uur ontbijt. De koffers worden opgehaald en aan de bus gezet. Gelukkig maar! Alles inladen en waard Stefan komt ons zingend gedag zeggen en uitzwaaien. Jammer, dat ik het zó druk heb met kijken en luisteren dat ik vergeet foto's te maken. Vertrek 8 uur! Marly en Tiny hebben weer de handen vol. Het ochtendpraatje en drinken rondbrengen. Jan heeft goede zin. Hem wacht bij thuiskomst een verrassing. Zijn dochter bevalt vandaag van haar eerste kindje! Wij wensen hem het allerbeste en 'sterkte'. De zon schijnt maar wordt afgewisseld met enorme stortbuien. Verder verloopt de reis voorspoedig. Met een welkome stop nabij Würtsburg. Daar maak ik vanbinnen uit een foto met het bord Frankfurt en de tunnel. Prachtig! Overvliegende vliegtuigen bij Frankfurt. Stau in Limburg aan de Lahn. De Rijn. De geiser van Andernach en een stop in Meckenheim. Nu rechtstreeks naar Roermond. Er was gedacht aan de grensovergang bij Venlo maar door een omleiding is het over Elmpt. Hierdoor zien wij vanaf weg 61 ook nog de bruinkoolafgravingen met die kolossale machines.
In Roermond wacht ons een 'welkom' door de thuisblijvers. Iedereen heeft ineens haast. Vlug-vlug de koffers en gedag en 'hou je goed' en 'tot de volgende reis'.
Nawoord. Mevrouw aan de telefoon bedankt voor het overhalen. Marly en Tiny hartelijk dank voor alles. Het gaat jullie goed. Misschien tot de volgende keer. Dáááaaaaaaaag !
Margriet van Wandeloo-Everts
Commenti