De kerst reis. Het was niet zo’n grote groep 27 mensen met elkaar maar heel snel ’n eenheid en dat is wel zo prettig. Ik heb dit keer voor in de bus gezeten omdat de plaats waar ik altijd zit in genomen door een andere familie.
Wim zei toen ga maar voor in zitten en dat was ook prettig want dan kon ik alles prachtig door het voor ruit bekijken. Wim reed ons overal weer naar toe door smalle straatjes of ’t geen moeite kosten en of hij dagelijks door Parijs heen tufte.
Ik heb met Frans een van de groep door het Louvre gedwaald van hot naar her (enhij liep niet zo makkelijk) om de Mona Lisa re vinden. Met handen en voeten omdat ik geen woord Frans spreek is het uit eindelijk gelukt maar viel ons allebei wat tegen wat de kleuren betrof maar het is ook al zo oud ik heb een kaart gekocht en die is veel mooier maar dat is natuurlijk bij gewerkt. Toen we het bekende kerkhof bezochten waar al die grootheden liggen en ik weer koud terug kwam vroeg ik aan Piet of hij een beker chocolade voor mij wilde maken, nee zei Wim dat doe ik voor jou ga maar zitten. Ik zat maar net toen hij riep Bep doe de deur even open er willen mensen in. Druk maar op het rode knopje links onder, en ja het lukte zo ook weer dichtgedaan toen riep ga maar zitten en rijden maar. Zien jullie het voor je ik achter het stuur rijden door Parijs ik die niet eens kan auto rijden ’t Had toch nooit gegaan want Wim had de sleutels in zijn zak dat was weer grote lach salvo maar al met al had ik nog geen chocolade Wim was het vergeten toen hij naar voren kwam dus moest weer naar achteren. We hadden alle dagen zon maar het was koud steeds om het vriespunt. De twee keer dat we in de bistro hebben gegeten was lekker en gezellig.
Het hotel was ook prima, lekker eten en goede kamers. De dagen zijn omgevlogen. De laatste avond tussen het voor gerecht en hoofd gerecht heeft Piet een toespraak gehouden ter ere van mijn 40ste reis en ik een mooi aandenken kreeg waar ik heel blij mee ben. Ik heb hem ingelijst en hij hangt aan de muur zo dat ik hem elke dag kan zien.
Ik vond zelf dat de verziering van de stad niet zo uit bundig als toen. Maar het was een fijne reis. Het was jammer dat door omstandigheden die ene familie naar huis moest. Ik heb nog met hem gesproken maar hij was er blij om hij kreeg het benauwd met al die mensen om hem heen zei hij. Nu maar op naar de volgende reizen ik geniet al bij voor baat als ik tenminste het mee mag maken.
Een gezond en goed jaar voor jullie alle maal en de groetjes van mij.
Bep van Os
Comentarios