10 tips voor mooiere vakantiefoto’s Op reis neem je vast een fotocamera mee om de mooiste en leukste momenten te vereeuwigen. Maar vaak kom je pas thuis tot de ontdekking dat het schitterende uitzicht op niets lijkt van hoe jij je het herinnert, dat je reispartner overbelicht is, de flamenco danseres wazig of de eeuwenoude kathedraal ontsierd wordt door een vrachtwagen die je helemaal niet had gezien. Fotograaf Ilona van Genderen Stort van ‘A DAY in A LIFE’ is tijdens haar vele buitenlandse trips met vallen en opstaan wijs geworden. Zeult ze met een spiegelreflex en allerlei losse lenzen of doet een compactcamera ook zijn werk? ‘Met een eenvoudig cameraatje, of zelfs met een telefoon, kun je de mooiste foto’s maken. Waar het vooral om draait, is het ‘oog’ van de fotograaf, goed kijken is vaak al genoeg. Dat is ook het leuke van reisfotografie; je kijkt heel bewust en onbevangen naar je omgeving en geniet daardoor meer.’ Met de tips & tricks van Ilona til je standaard vakantiekiekjes eenvoudig naar een hoger niveau: 1 Ken je camera Het moment voor een perfecte foto komt soms onverwacht. Dan heb je dus geen tijd om eerst uit te zoeken waar dat ene knopje nou precies zit. Zorg dus dat je op de hoogte bent van de verschillende functietoetsen en menuopties. Net een nieuwe camera? Oefen er dan eerst thuis mee. Bij een goede voorbereiding hoort natuurlijk ook dat je een oplader meeneemt, een extra batterij en een geheugenkaart. 2 Niet geschoten is altijd mis Wees niet zuinig met het aantal foto’s. Een groot voordeel van een digitale camera is de opslagruimte en dat je gelijk kunt wissen wat je niet bevalt. Je kunt dus ‘ongestraft’ net zo vaak afdrukken als je wilt en later een topfoto selecteren. Experimenteer dus eens met verschillende standpunten: hoog, laag, links, rechts. Ook voor een groepsfoto is het slim om meerdere foto’s achter elkaar te nemen, zodat er in ieder geval één plaatje is waar iederéén voordelig opstaat. 3 Vaste hand Je bewust zijn van je houding kan al het verschil betekenen tussen een mislukte, bewogen foto en een voltreffer. Hou de camera stevig vast met twee handen, maar probeer niet te knijpen. Gebruik je lichaam als statief: zet je voeten uit elkaar en houd het toestel dicht bij je, zodat je armen zo min mogelijk kunnen bewegen. Ook kun je net voor het afdrukken even stevig inademen en je adem vasthouden. Maak tot slot gebruik van hulpmiddelen in je omgeving: laat je ellebogen rusten op een muurtje of leun met je volle gewicht tegen een muur of pilaar. 4 Beter goed gejat, dan….. Als ik ergens aankom, ga ik bijna altijd naar een winkel waar ze toeristische ansichtkaarten verkopen van plekken en bezienswaardigheden in de omgeving. Zo doe ik inspiratie op over hoe de foto is genomen, bijvoorbeeld vanuit welke hoek. 5 Het gouden uurtje Het warmste fotolicht en mooiere schaduwen heb je tijdens het eerste en het laatste uur zonlicht van de dag, bij zonsopgang en zonsondergang. Als je mensen fotografeert, moet je felle zon in het gezicht vermijden en daarmee geknepen ogen. Bij zonlicht gebruik ik vaak een flitser om harde contrasten te verminderen. De regel dat de zon in je rug moet staan, gaat niet altijd op. De zon vol in beeld en achter je onderwerp kan bijvoorbeeld een prachtige silhouetfoto opleveren. 6 Spelen met diepte   Het menselijk oog kan zien in breedte, hoogte en diepte. Foto’s zijn altijd tweedimensionaal. Wil je dus voorkomen dat foto’s van landschappen ‘plat’ en saai zijn,  pas dan een bekend trucje toe. Diepte in het beeld bereik je door een compositie met bijvoorbeeld een persoon, boom, rots of bloempot op de voorgrond. Zo ontstaan er lagen in de foto. 7 Minder is meer Hoe eenvoudiger de omgeving, hoe krachtiger het beeld. Mensen zijn geneigd om zoveel mogelijk op een foto te willen laten zien, maar thuis vallen die foto’s vaak tegen. Fotografeer dus het landschap, de berg, het gebouw of de straat niet alleen in zijn geheel, maar maak ook detailopnames. Een gevel, straatnaambordje, antieke deur of kleurrijke bloem: het uiteindelijke album wordt er zoveel mooier op wanneer je varieert met details die bijdragen aan het hele verhaal. 8 Op de achtergrond Een goede achtergrond leidt niet af van het onderwerp, maar laat het juist beter uitkomen. Wanneer je echter gefocust bent op het onderwerp, wordt de rest van het kader vaak vergeten. Dan kom je er later achter dat er een boom of lantarenpaal uit iemands hoofd lijkt te groeien of dat er een prullenbak of een plassende hond wel erg opvallend in beeld staat. Maak er dus een gewoonte van om je oog over alle hoeken van het beeld te laten dwalen voor je afdrukt. 9 Door de knieën  Foto’s worden meestal op ooghoogte geschoten, maar bekijk het onderwerp eens vanuit een lager of hoger perspectief om een heel ander, verrassend effect te krijgen. Durf te experimenteren met de camerahoek: ga door je knieën of klim juist ergens bovenop. 10 Nazorg Ondanks alle zorg en toewijding, blijkt het soms toch wenselijk om je foto’s nog wat op te poetsen qua kleur en contrast. En die vervelende hotelgast of vuilnisbak op de achtergrond? Geen probleem, die tover je zo weg met een bewerkingsprogramma als Photoshop. Ook bestaan er eenvoudigere programma’s en apps waarmee je gratis foto’s kunt bewerken.

Op digitale vakantie met Google Earth Wie krap bij kas zit of om andere redenen niet de mogelijkheid heeft om op vakantie te gaan, hoeft tegenwoordig niet meer te treuren. De mooiste plekjes van de wereld kunt u immers ook gratis bekijken. Gewoon vanachter de computer! ‘Al eens op Havelock Island geweest? Dat is een van de Amandaneilanden, ze horen bij India. Werkelijk prachtig daar! Parelwitte stranden, turkooizen zee, en dat alles omringd door heldergroene jungle. Er spelen kleine kinderen in de golven, de moeders houden hun kleurrijke sarongs gewoon aan. En dan die schattige houten hutjes aan de kustlijn, zó idyllisch! Ja, het is peperduur om er te komen, maar dan heb je ook écht wat.’ Dit kunnen uw woorden zijn op de volgende verjaardag, waarop iedereen opschept over de mooie vakantiebestemmingen die ze hebben bezocht. Voortaan heeft u ook een verhaal. Natuurlijk bent u niet écht op Havelock Island geweest. En toch weet u precies hoe het er daar uitziet. Natuurlijk is het écht de wereld rondreizen het allerleukste. De geuren, smaken, geluiden en ervaringen van een stad of land, zijn niet te vangen in beeld. Maar voor wie dit geen optie is, is Google Earth een goede vervanger. Deze gratis applicatie van Google was een ware revolutie bij de lancering in 2008. Opeens was het mogelijk om, met behulp van lucht- en satellietfoto’s, vrijwel iedere plek van de wereld op ooghoogte te bekijken. Gewoon gratis, vanuit de eigen woonkamer. Inmiddels is Google Earth talloze updates verder en zijn er meer mogelijkheden dan ooit tevoren. De beelden zijn nóg scherper, er worden virtuele tours naar bijzondere plekken aangeboden en de ‘kenniskaarten’ geven feiten over de plaats die u bezoekt. Zo kunt u uw vakantieverhalen meteen voorzien van leuke weetjes over de geschiedenis van het land, of de te bezoeken highlights. 3D droomreis Hoe het werkt? U hoeft er niets voor te downloaden of installeren, maar surft simpelweg op internet naar www.google.com/earth. Dan is het een kwestie van uw droombestemming intikken in de zoekbalk. Zo staat u bijvoorbeeld in een paar klikken aan de voet van de Eiffeltoren, vaart u met een gondel door de Venetiaanse grachten of wandelt u over de Ramblas in Barcelona. Of nog verder van huis: slenteren tussen de glitter en glamourhotels op de boulevard van Las Vegas, wildspotten op een Keniaanse savanne of avonturieren bovenop de Chinese muur. Bekende, dichtbevolkte plekken zijn tot in de kleinste details in 3D te bekijken. En ziet u een mooi pleintje of wilt u kijken waar dat ene straatje uitkomt? Sleep met de muis het gele streetview-poppetje ernaartoe en u komt terecht in een 3D-foto, gemaakt door reizigers die u voor zijn geweest. Zo kunt u de kathedraal tot in detail bewonderen (helaas alleen van de buitenkant), ziet u welke keitjes er op het plein liggen en welk bakkertje er op de hoek zit. Net echt. Dankzij de jarenlange verbeteringen zijn inmiddels vrijwel alle uithoeken van de wereld vastgelegd, van Siberië tot Paaseiland. Op de minder dichtbevolkte bestemmingen is niet elke kilometer zichtbaar, maar met behulp van 3D-foto’s is het toch mogelijk om een goed beeld van het gebied te krijgen. Blauwe stipjes geven aan waar de punten zijn die u kunt bekijken. Met het gele poppetje zit u vervolgens binnen enkele seconden aan een prachtige rotsbaai op Cuba, aan de oever van een meer in Nieuw-Zeeland of midden op de markt van een authentiek dorpje in Guatemala. Altijd al eens de Route 66 willen rijden of de Mount Everest willen beklimmen? De mogelijkheden zijn eindeloos. Laat u verrassen Geen idee waar u moet beginnen? Een leuke extra is de ‘ik doe een gok’-knop. Daarmee stuurt Google u naar een willekeurige bestemming. Zo staat u opeens bovenop de Matterhorn, belandt u op het eiland Martha’s Vineyard (waar Bill en Hillary Clinton hun vakantie graag doorbrengen), bij de Todai-Ji tempel in Japan of in de wijk Gamla Stan in Stockholm. De ‘Voyager’ heeft zelfs complete themareizen voor u samengesteld, waarbij u bijvoorbeeld wordt rondgeleid door de wijngaarden van Brazilië, langs de beroemde locaties uit Bram Stoker’s Dracula in Roemenië, de huizen van bekende Engelse schrijvers of de meest imposante Boeddhabeelden van de wereld. Wie eenmaal aan Google Earth begint, zal al snel uren zoet zijn met het reizen van bestemming naar bestemming. En hoewel u niet écht heeft kunnen voelen hoe aangenaam warm het was op het strand van Havelock Island en niet echt tussen de tropische vissen in de kraakheldere zee heeft kunnen duiken, heeft de digitale wereldreis ook zo zijn voordelen. Zo hoeft u niet urenlang in het vliegtuig te zitten om er te komen, niet bang te zijn dat u buikloop krijgt van het Indiase eten en kunt u ’s nachts gewoon lekker op uw eigen kussen liggen. En vindt u er niets aan op Havelock? Dan zit u binnen enkele seconden op Hawaii of Ibiza. Dat kunnen de échte reizigers niet zeggen.

“Hadden we dit maar geweten, dan waren we veel eerder meegegaan op vakantie!” Deze hartenkreet krijgt reiscoach Marly van Overveld vaak te horen in de bus, op weg naar een verre bestemming. “Onze reizen halen mensen uit hun isolement”, weet Marly. “Mensen die een hart- of vaatziekte hebben, of hun partner, durven vaak niet goed van huis weg. Ze zijn bang om een verre reis te maken, of op vakantie te gaan in het buitenland. Ze gaan met ons mee omdat wij hen begeleiding meegeven op onze reizen.” Die begeleiding bestaat uit twee ervaren mensen, een verpleegkundige (meestal iemand van de hartbewaking) en een EHBO-er. Zij weten precies wat te doen mocht iemand onderweg onwel worden of gezondheidsklachten krijgen. “We hebben onze reizen vooraf goed georganiseerd. We weten waar in de buurt betrouwbare ziekenhuizen liggen en zorgen dat mensen met gezondheidsklachten daar terecht kunnen. Gelukkig komt het maar zeer zelden voor. Maar het biedt de mensen zekerheid en een gevoel van veiligheid. Dat wekt vertrouwen, en juist dat vertrouwen is het fundament waarop wij onze reizen bouwen.” Familiegevoel “Wat zeker ook meespeelt is dat alleenstaanden bij ons een nieuw familiegevoel krijgen. Sterker nog: door onze reizen zijn al serieuze relaties ontstaan!” De reiscoaches zijn onderweg vraagbaak en aanspreekpunt voor de vakantiegangers. Zij bouwen, net als de chauffeur, een vertrouwensband op met de reizigers, en daaruit ontstaan ook na afloop van de reis langdurige vriendschappelijke contacten. Ook tussen de reizigers onderling, overigens. Via HartbrugReizen heeft menigeen een nieuwe vriendenkring en sommigen zelfs een serieuze relatie opgebouwd, en het komt geregeld voor dat deze vriendengroepen samen opnieuw een reis boeken. Voor de gezelligheid en omdat het zo leuk is om oude banden aan te halen. “We horen dat mensen met elkaar contact houden en herinneringen en foto’s of filmpjes uitwisselen. Een prachtige manier om te voorkomen dat je in een isolement terecht komt.” Het zit in ons dna! “Mensen vragen ons: waarom deze reizen? Wel, het zit in ons dna. We willen mensen over de drempel helpen, een arm over hun schouder leggen, ze bij de hand nemen om mee te gaan en hun angst te overwinnen. Er gaan mensen mee die weten wat te doen in noodgevallen. Wat we bieden is uniek. Niet alleen door de zorg waarmee iedere reiziger omringd wordt, maar ook door het lotgenotencontact dat daaruit ontstaat!” Vliegreizen Tot vorig jaar organiseerde HartbrugReizen de vakanties in het buitenland per busreis. Sinds 2020 komen daar twee vliegvakanties bij. Een naar Griekenland, en een naar Albanië. HartbrugReizen beschikt namelijk over een goed geolied netwerk in een groeiend aantal Europese landen. “Voor we een vakantiebestemming plannen, doen we zelf uitvoerig onderzoek in de regio waar we heen willen”, legt Marly van Overveld uit. Inleven HartbrugReizen beschikt elk jaar opnieuw over een wisselend, maar uitgebreid reisaanbod. Bij elke reis krijgt de deelnemer een brochure uitgereikt, waarin uitvoerig bijzonderheden van de streek beschreven staan, met mooie en sprekende foto’s. Met name de cultuur en geschiedenis van de streek krijgt veel aandacht. “Dan kunnen mensen alvast invoelen waar ze zijn”, legt Marly uit. “We organiseren immers geen vakanties waar mensen dagen of weken lang op het strand liggen om te zonnen en dan ’s nachts party’s gaan bouwen”, legt Marly uit. “Onze vakanties hebben juist een leerzaam, cultureel karakter in een ontspannen sfeer. Je wordt er niet dommer van!” Reizen voor iedereen Hoewel de vakanties van HartbrugReizen hun oorsprong vinden in Hartpatiënten Nederland, de grootste belangenorganisaties van hartpatiënten in onze land, kan iedereen meegaan. “Je hoeft niet persé hartpatiënt te zijn om bij ons in bus of vliegtuig te stappen”, legt Marly uit. “Iedereen mag mee.” De enige voorwaarde is wel dat mensen zelfredzaam zijn, of een partner bij zich hebben die hen kan helpen als ze dat niet zijn. Het nieuwe seizoen Inmiddels stromen de boekingen binnen bij het kantoor van HartbrugReizen in Roermond, een van de opstapplaatsen voor verre reizen. “We waarschuwen mensen altijd: vol is vol”, aldus Marly. “Wees er op tijd bij, want zonder overdrijving kan ik stellen dat onze reizen er zijn om je vingers bij af te likken! En dat niet alleen vanwege de voortreffelijke maaltijden in de hotels, die onze uitvalsbases zijn voor interessante en gezellige excursies in de regio.” “We organiseren reizen het hele jaar door. Zo overwinterden we in de Costa del Sol, waar in de winter aangename temperaturen de druilerige winters in eigen land doen vergeten. Veel van onze reizen kiezen vakantiepareltjes rond de Middellandse zee. Griekenland, Albanië, Italië, Slovenië, Kroatië, Frankrijk, Spanje, om maar een paar voorbeelden te noemen. Maar ook reizen naar bijvoorbeeld de Baltische landen, of het majestueuze Schwarzwald zijn meer dan de moeite waard! We bieden reizen aan in alle soorten en maten, van vijfdaagse trips naar de Elzas of de Belgische kust tot twee weken vakantie in Spanje of Italië. Elke reis opnieuw zien we bekende gezichten terug. Mensen die zo blij waren met een van onze eerdere reizen, dan ze met plezier opnieuw de bus instappen.” Corona De coronacrisis noodzaakt ons om onze HartbrugReizen tot en met de zomer te annuleren. Wij beraden ons op reizen die in de maanden erna gepland zijn. Wij nemen geen enkel risico en annuleren een reis als we niet de zekerheid kunnen geven dat we u op een veilige manier van een vakantie kunnen laten genieten. In tegenstelling tot andere reisaanbieders betalen wij de reissom terug aan onze reizigers bij annulering onzerzijds. Daar heeft u recht op. Voor de reizen die gepland staan voor het jaar geldt: wie nu boekt, krijgt het bedrag dat reeds betaald is terug, als HartbrugReizen besluit de betreffende reis te annuleren. Voor elke reis beslissen wij minimaal zes weken voor vertrek of het verantwoord is om de reis te laten doorgaan. Dit artikel verscheen in de februari uitgave van het Hulpverleners Magazine.

Helaas zit het er voorlopig niet in om op vakantie te gaan. Zoals u wellicht weet heeft HartbrugReizen alle reizen tot de zomer geannuleerd, en beraden wij ons op reizen die in de maanden erna gepland zijn. Wij nemen geen enkel risico en annuleren een reis als we niet de zekerheid kunnen geven dat we u op een veilige manier van een vakantie kunnen laten genieten. In tegenstelling tot andere reisaanbieders betalen wij de reissom terug aan onze reizigers bij annulering onzerzijds. Wij hebben een aantal tips op een rij gezet waarmee u de ‘reisloze’ dagen hopelijk wat beter doorkomt. Dit zijn namelijk dingen die u wél kunt doen tijdens de coronacrisis: Bekijk uw vakantiefoto’s nog eens een keertje opnieuw, om weer eventjes na te genieten Maak een verzameling van mooie reisherinneringen Kook een wereldgerecht, om in gedachten eventjes in een ander land te zijn Lees een boek dat zich afspeelt in uw favoriete vakantieland Neem eens contact op met een reiziger die u eerder heeft leren kennen. In deze tijd is het altijd fijn en gezellig om eventjes te bellen met elkaar Maak een lijstje met mooie plekken/bezienswaardigheden die u graag wil bezoeken Vind rust door middel van meditatie: ogen dicht, concentreren op de ademhaling en denk aan iets rustgevends (of een mooie vakantieplek) Doe alvast inspiratie op voor uw ultieme post-corona-reis (bijvoorbeeld via www.hartbrugreizen.nl) Bekijk een film die zich afspeelt in uw favoriete vakantieland Maak een mooi fotoboek van mooie vakantiefoto’s (wat u misschien al heel lang van plan was maar de tijd niet voor kon vinden) Zoek mooie en interessante documentaires op over andere landen Alvast een beetje (weg)dromen over de volgende vakantie kan natuurlijk nooit kwaad En, last but not least: boek een reis bij HartbrugReizen! Mocht de reis niet door kunnen gaan, dan krijgt u uw reissom gegarandeerd terug. Bekijk hier het reisaanbod: https://www.hartbrugreizen.nl/reisaanbod Schrijf een mooi reisverhaal van een HartbrugReis die u met ons heeft gemaakt, en mail deze naar info@hartbrugreizen.nl voor publicatie op onze website en Facebook

“Wat moesten jullie in het ziekenhuis in Slovenië?” vraagt men ons als we vertellen dat we in de vakantie naar het ziekenhuis in Slovenië zijn geweest. Als je met HartbrugReizen reist, denkt men gelijk dat er wat ernstigs is gebeurd. Niet dus. We waren van 12 tot 21 oktober met een gezellige groep naar Slovenië gereisd, met de bus. Op de tweede dag, onderweg naar ons hotel in Portorož, stopten we bij het meer van Bled. Op dit meer werden enige malen de wereldkampioenschappen roeien  gehouden en in het meer ligt een eilandje met de Maria Hemelvaartskerk. Het meer wordt een van de mooiste meren ter wereld genoemd. We maakten er ook een rondrit met een treintje en het weer was prachtig, wat het uitzicht nog mooier maakte. We bezochten Triëst in Italië en juist op die dag hadden we daar 1 ½ uur veel regen. Verder zorgden de weergoden goed voor ons. Toen we naar Piran gingen straalde de zon en later voeren we in het mooie weer van Piran over de zee naar Portorož. Onderweg werd een lokaal drankje aangeboden, hetgeen sommigen deed denken dat de boot aan het schommelen was. Er was een mooie boulevard in Portorož en wandelen was een genoegen. Temeer er daar overal terrasjes waren waar het goed toeven en drinken was. Zo ontmoetten we de winnaar van de ronde van Spanje Primoz Rogliz, die gewoon aan de wandel was. Veel indruk maakten de druipsteengrotten van Postojna. De grotten meten ruim 20 kilometer en worden beschouwd als de op een na grootste druipsteengrot ter wereld. Met een treintje word je naar het binnenste van de druipsteengrot gebracht, waarna een wansdeling van 1 ½ uur je weer terugbrengt op het startpunt. We namen een kijken bij de Lipizzaner stoeterij in Lipica, we bezochten de hoofdstad Ljubljana en we gingen naar het Franja ziekenhuis in Cerkno. Een mooie route bracht ons diep de bergen in waar op een onmogelijk geachte plaats de partizanen in de oorlog een ziekenhuis bouwden om hun gewonden te verzorgen. De gewonden werden bij een betrouwbare boer aan het begin van de bergen gebracht, waarna de partizanen de geblinddoekte patiënten per primitieve brancard lopend de bergen in brachten naar het ziekenhuis. Altijd moest er geklommen worden en paden werden gecamoufleerd. Het ziekenhuis was zelfvoorzienend in energie en de leiding was in het langst in handen van dr. Franja Bocj Bidovec, een vrouw naar wie het ziekenhuis werd genoemd. Het ziekenhuis is nimmer door de vijand ontdekt. De weg naar het ziekenhuis is voor de toerist vereenvoudigd, maar toch  bleven enkele van ons achter en degenen die er wel heen gingen hebben een enorme inspanning moeten leveren daar te komen. Ondanks dat velen (hart)patiënt zijn, steeg men boven zichzelf uit. Uiteraard werd iedereen onderweg goed in de gaten gehouden. Tijdens de vakantie werden filmopnamen gemaakt voor een introductiefilm voor de site van de Hartbrug. Ieder die niet in beeld wilde komen kon dat keurig aangeven. De vakantie was veel te vlug voorbij. Op de huisreis werd een verloofd paar in Duitsland nog in de “echt” verbonden omdat medereizigers de mening toegedaan waren dat 80-plussers niet meer een lat relatie konden hebben. Er is veel moois gezien, veel gelachen en genoten en alles was weer keurig geregeld! Che Chow Li In contact komen met andere reizigers? Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!

Om 6.15 uur vanuit Den Haag per auto vertrokken naar Den Bosch. Daar stapten wij op de bus. Via Veldhoven, waar ook medereizigers stonden, op naar Roermond, waar onze reisleidster Marly, verpleegkundige Tiny en chauffeuse Yvon met de rest van het gezelschap instapten. Wij waren in totaal met 40 personen. Op een van onze stopplaatsen in Duitsland kregen wij van Marly ter kennismaking een heerlijk stuk Limburgse vlaai aangeboden. Langs de Duitse autobanen en veel beziens- en wetenswaardigheden die Yvon ons onderweg liet zien, kwamen wij rond 19.30 uur aan in Hotel Zur Alten Post in Bischofsmais in Zuid-Duitsland. De warme maaltijd met soep, kipschnitzel, rundvlees, groenten en rauwkost stond reeds voor ons klaar. Zondagmorgen in alle vroegte eerst een heerlijk ontbijt, waarna we om 8.00 uur werden uitgezwaaid door de gastvrouw en gastheer. De bus ging richting Salzburg in Oostenrijk. Yvon vertelde ons weer over de vele bezienswaardigheden, o.a. de kleine dorpjes die op de heuvels liggen, en de vele zonnepanelen en windmolens die langs de autobaan staan opgesteld. De natuur in herfstkleuren zijn prachtig. De verkleurende bladeren zitten door de milde herfst nog volop aan de bomen. Ook blijken er nogal wat bomen door ziektes te zijn aangetast waardoor dezer moeten worden gekapt. Via Slovenië passeren wij de grens met Kroatië. Van het landschap en de zee is weinig te zien want het was inmiddels donker geworden. Om 19.30 uur kwamen wij bij ons 4-sterrenhotel Valamar-hotel Sanfior in Rabac aan. Inchecken, sleutelkaart halen en op zoek naar onze kamers. Deze waren niet altijd even gemakkelijk qua nummering te vinden maar we zijn er toch uitgekomen. Na een maaltijd in buffetvorm -met de drankjes nota bene gratis vanwege de jubileumreis!- zochten wij onze kamers op voor de nachtrust. Maandag scheen bij het wakker worden de zon volop in onze slaapkamer en keken wij uit op de tuin van het hotel en de Adriatische zee. Het hotel heeft twee buitenzwembaden, een binnenzwembad en een wellness/fitness ruimte met vele zitjes, zowel binnen als buiten. Na het overvloedige ontbijt -ook weer in buffetvorm- gaan wij met de bus vanaf ons hotel naar het 40 km verderop gelegen stadje Pula. Er kwam een Nederlands sprekende Kroatische gids in de bus, die veel over het land Kroatië en zijn gebruiken vertelde. Pula is een oud historische stad, die werd bewoond door de Romeinen. Dit was onder meer te zien aan het Amfitheater dat nog in redelijke staat verkeert en waar ook nog theatervoorstellingen worden gegeven. Pula is ook bekend vanwege de gespecialiseerde scheepsbouwwerven. Na deze uitleg mocht de groep zelf het stadje gaan verkennen. Langs de boulevard lagen vissersschepen die van zee waren teruggekomen met vers gevangen vis. In een van de kleine straatjes kwamen wij een fraai maar sober Franciscanen klooster tegen. Er was ook een expositieruimte met schilderijen van verschillende heiligen. Een dame uit het klooster kwam al wandelend door de binnentuin langs en gebaarde te kijken naar de hoek van de binnentuin. Na enig zoeken vonden wij wat zij bedoelde: er zat daar een grote schildpad en in het pad liepen nog wat kleintjes. Om 15.30 uur verwachtte Yvon ons weer bij de bus om naar ons hotel terug te rijden. Omdat het zonnetje scheen zijn wij nog even lekker in het buitenbad gaan zwemmen. Om 18.00 uur was het weer tijd om te eten. Wij zaten met Gerrit en Riet uit de Kwakel aan tafel en het was erg gezellig. Dinsdag om 08.30 uur ontbijt en om 10.00 uur vertrokken voor een excursie naar Labin. Deze oude stad ligt ook hoog op een heuvel. Vroeger bouwde men de stad met een muur er omheen op de heuvel, om de stad tegen indringers te kunnen verdedigen. Labin was een prachtig stadje met weer kleine straatjes met kinderkopjes die behoorlijk ongelijk lagen. Dit komt vooral door de overwegend kalkstenen ondergrond in Kroatië. Maar met een stok of een arm komt de groep het straatje wel omhoog! De huizen hebben allemaal verschillende kleuren die dan in het verleden zonder huisnummering toch herkenbaar waren voor de postbode. Het maakt het geheel vriendelijk en vrolijk van aanzien. De bouwstenen van de huizen zijn overwegend grauw en witgrijs. Rond 12.00 uur op naar de wijnproeverij van de fam. Baćac in het plaatsje Kukurini. Gids Bojan vertelde ons onderweg alles over de rode aarde van de gronden waarop de wijnranken staan. In de wijnproeverij werden wij onthaald door een accordeonist die ook volop Nederlandse hits als Tulpen in A’dam etc. kon spelen! De tafels waren reeds gedekt met een bord gedroogde ham en kaas. Als eerste kregen wij witte wijn te proeven, daarna de rode. Toen nog een likeurtje en als afzakkertje een jenevertje. Het gezelschap werd steeds vrolijker en we zongen lustig de liedjes van de accordeonist mee. Om 15.30 uur waren we weer in ons hotel. De meesten van ons gingen na dit drankfeestje even uitrusten op bed. Willie is nog in het binnenbad van ons hotel gaan zwemmen. Om 19.00 uur was iedereen weer fris en monter voor het avondeten. Ons tafelgezelschap waren Gerrit en Riet Splinter. Woensdag stond een excursie naar de truffelproeverij op ons programma. Maar wat waaide en regende het vandaag! De bora wind waaide met wel 120 km per uur en brengt ca. 2-3 dagen koude lucht mee. Om 8.30 uur vertrokken we naar Motovun. Een klein dorpje op de heuvel met weinig inwoners. Daar groeien veel druiven voor de wijn. Ook is het gebied bekend door de truffels die daar in de eikenbossen worden gevonden. Onze gids weet alles over de truffels te vertellen. De witte truffels komen in Italië en Istrië vooral voor in de zomer en de zwarte truffels vind je vooral in de winter. Ze worden door speciale honden die daarvoor worden getraind gezocht en gevonden. Truffels zijn erg duur, hoe groter en gaver de truffel hoe meer kuna’s je ervoor krijgt. Maar eerst gaan we met de shuttlebus naar boven op de heuvel om het stadje Motovun te bezoeken. Rond de stad woonde de wat armere mensen en in het centrum de elite. Dat was ook wel te zien aan de mooiere gebouwen. Om 11.30 uur weer terug naar de bus op weg naar de truffelproeverij Villa Maslina. Wij kregen een truffel-likeur en er stonden schalen met verschillende producten zoals truffel-kaas, worst, olie, azijn, pasta, chocolade. Met brood smaakte het allemaal heerlijk. Wij hebben als souvenir voor onze 3 kinderen een paar flesjes truffelazijn gekocht. Het was een waar truffelfeestje. Ook nog het stadje Grožnjan bezocht. In het verleden was de bevolking door de pest overleden of weggetrokken, waardoor het langere tijd was uitgestorven. De staat heeft na de oorlog het stadje aan de kunstenaars aangeboden, die er nu hun atelier hebben en wonen. Enkele galerieën waren open, waar men hun zelfgemaakte creaties verkocht. Vele huizen waren versierd met bloembakken en er stonden stenen tafels met bankjes waar vroeger de mensen zaten te praten en hun wijntje aan dronken. Buiten de stadsmuren van het stadje lag een groot kerkhof dat vanwege Allerzielen was versierd met vele kleuren chrysanten en planten ter nagedachtenis aan hun dierbare overledenen. Terug naar ons hotel vertelde Bojan leuke anekdotes die hij had meegemaakt in die twintig jaar dat hij reisleider was. In het hotel zijn we gaan zwemmen in het binnenzwembad en hebben samen gegeten met Coen en Thea Kop uit Wijchen. Donderdag stond het Nationale park van Kroatië ‘de Brioni eilanden’ op het programma. Om 08.30 uur vertrek want om 10.00 uur moesten wij de boot halen die ons naar de eilanden zou brengen. De boottocht over de kalme zee duurde 15 min. Het waaide matig dus er waren geen zeezieke reizigers! Even lekker buiten op het dek zitten en genieten. De Brioni eilanden zijn verschillende eilanden die voor de kust van Kroatië liggen, ten hoogte van Pula. De grootste eilanden zijn Veli en Mali Brioni en tien kleine eilandjes. Het Veli Brioni-eiland behoorde toe aan Tito, de vroegere president van Joegoslavië. Hij had daar een zomerresidentie met een botenhuis en een safaripark. In het bezochte museum over Tito hingen vele foto’s van hem met belangrijke personen uit de politiek, film en van Koninklijke huizen ook om aan te geven hoe belangrijk hij wel was geweest. De hoge gasten brachten als cadeau exotische dieren voor zijn park. Ook zijn luxe door de Canadezen geschonken Chevrolet stond er in een glazen serre tentoongesteld. Met het toeristentreintje en een Engelse gids werden wij over de eilanden rond gereden. Rond 14.00 uur weer terug met de boot naar het vaste land, en om 15.15 uur vertrok de bus naar het hotel. Bojan wist wel een snellere route! We kwamen enkele nauwe straatjes tegen waar buschauffeur Yvon nauwelijks doorheen kon, maar door haar stuurmanskunst lukte het wonder wel. Om 16.30 uur aangekomen in het hotel zijn wij weer heerlijk gaan zwemmen. Het avondmaal genoten we dit keer samen met Joop en Marja van Wijngaarden uit Gorinchem. Vrijdag om 08.30 uur vertrok de bus respectievelijk naar de aan de westkust gelegen plaatsen Rovinj en Poreč. Rovinj is een stadje langs met veel Italiaanse invloeden. Het heeft een mooie boulevard met historisch centrum en Romeinse en Venetiaanse bouwwerken met smalle straatjes vol plaveisel in fraaie mozaïeken. Eerst was Rovinj een eiland, later is het een schiereiland geworden. Er wordt nog veel Italiaans gesproken. Onderweg naar boven veel leuke winkeltjes gezien met zelfgemaakte sieraden. Daarna met de bus door naar Poreč. Boven op de heuvel staat in het midden de markante 6e eeuwse in Byzantijnse bouwstijl gebouwde basiliek van de H. Euphrasius met modernere huizen er omheen. De basiliek is in 1997 door Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het is een bedevaartsoord waar de heilige Eufemia wordt vereerd. Boven op de torenspits staat een immens beeld van St. Eufemia afgebeeld als windvaan. De kerk was van binnen prachtig vooral met het allerlei kleurende invallende zonlicht door de ramen op het aanwezige beeld van Maria. Achter het hoofdaltaar stond ook de sarcofaag van de H. Eufemia. Zij was vanuit Catalonië naar deze mooie kerk gebracht met een prachtig vergezicht over Istrië. Vele toeristen zaten buiten in het zonnetje te picknicken. Langs de kust terug naar de bus gelopen en bij enkele winkeltjes gekeken waar we een klein engeltje hebben gekocht. Om 15.00 uur terug naar het hotel, gezwommen en later met Peter en Diet gedineerd. Zaterdag om 05.45 uur opgestaan en de koffers gepakt voor het deze keer laatste reis-ontbijt. Om 08.00 uur rijden we al weer op weg richting de grens van Slovenië. Onderweg is het een beetje mistig en regent het wat. Voordat we een tunnel onder de berg inrijden kan het regenen, en komende uit de tunnel kan de zon weer schijnen! Wij komen bij de grenscontrole van Kroatië. Marly doet het woord met de douane en dan kunnen we rustig doorrijden. Dan komt de grens met Slovenië. Drie bussen stonden er voor ons en alle reizigers werden stuk voor stuk gecontroleerd, dit duurde wel een half uur. Toen wij aan de beurt waren konden wij dankzij de betrouwbare gezichten van Marly en Yvon zo doorrijden. Van Slovenië naar Oostenrijk regende het en er lag al wat sneeuw op de bergen. Tegen de Duitse grens scheen echter weer de zon. Onderweg vertelde Yvon ons over de bezienswaardigheden die wij tegen kwamen, o.a. over de Stiftskirche St. Margareta van het Augustijner klooster in Altenmarkt aan de Alz met ook nog een kleine waterval. Om 19.00 uur arriveerden wij weer aan in Hotel Zur Alten Post in Bischofsmais. Na het avondeten gingen we voldaan naar onze kamers. Zondagmorgen reeds om 06.30 uit bed en om 07.00 uur ontbijt. Om 8.00 uur werden wij uitgezwaaid door Walter en Theresa van Hotel Zur Alten Post. Onderweg werden de excursies afgerekend. Het verkeer werd steeds drukker. De Duitsers hadden een lang weekend gehad i.v.m. Allerheiligen en Allerzielen. In een Raststätte had Yvon per abuis haar portemonnee laten liggen op de wc. Nadat zij een retourspurt had gedaan is de portemonnee gelukkig door een eerlijke mevrouw gevonden. Dat was even schrikken. Yvon en wij allen konden onze reis voortzetten naar Nederland, waar wij rond 19.00 uur in Roermond arriveerden en de meeste vakantiegangers de bus verlieten. Wij reden nog mee tot ‘s-Hertogenbosch, waar wij na wat weg-omleidingen om 20.30 uur aankwamen. Het was een mooie reis geweest met veel bezienswaardigheden, een fijn gezelschap en een goede leiding van HartbrugReizen. Maar onze chauffeur verdient een extra pluim: Mede dankzij haar zijn we weer veilig thuis! Willie en Ivo van Elk In contact komen met andere reizigers? Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!

Ik wil proberen te beschrijven waarom de reis naar Lourdes zó bijzonder was. 8 september, koffer inpakken voor de tiendaagse reis naar Lourdes en omgeving. De volgende ochtend met de trein richting Roermond, waar de bus van HartbrugReizen voorrijdt. Een beetje in spanning zoek ik een fijn plekje in de bus. Als ik eenmaal zit voelt het heerlijk en voelt het zó vertrouwd, ik voel mij gelijk ‘thuis’. Er zijn zeker vijf oude bekenden in de bus, erg leuk! Een poosje later vertrekken we richting Frankrijk. Na een paar uur rijden is onze eerste koffiestop met heerlijke Limburgse vlaai een ‘lekkere’onderbreking. De eerste overnachting is in Blois, in een goed hotel. De tweede dag (het wordt steeds gezelliger in de bus) komen we na verschillende koffiestops tijdig aan in Lourdes in Hotel Padoue. Mooi hotel en vlakbij het Heiligdom, om 19.00 uur diner en omdat het nog lang licht blijft, kan ik na het diner nog naar de grot lopen. Het voelt alsof een magneet mij daar naartoe trekt. Daar aangekomen voelt het voor mij zo vredig en rustgevend aan, het voelt alsof een warme deken over mij heen valt. Na langs de grot gelopen te zijn, even rustig op een bankje blijven zitten en alle intenties neer gelegd bij Maria. Heerlijk ontspannen geslapen de eerste nacht. Derde dag: na een heerlijk ontbijt hebben we een vrije dag om kennis te maken met Lourdes. We gaan met een treintje een rondje Lourdes maken en zien mooie plekjes die je normaal niet ziet. ‘s Avonds lopen we met ‘onze’ groep mee met de lichtjesprosessie, zó mooi en ontroerend vind ik, élke keer opnieuw weer. Lourdes, dag vier. Naar Pau, niet zó vroeg vertrekken we met de bus. Een mooi plaatsje, heerlijk koffie drinken op een mooi terrasje, vol met prachtige bloemen. Daarna een ritje met een treintje door én hoog door het plaatsje, érg mooi, een leuke en rustige middag. Op tijd terug in het hotel, daarna ben ik weer naar de lichtprosessie gaan kijken. Het is voor mij in één woord magisch, rustgevend, en élke keer ontroerend mooi. Dag vijf, met ONZE bus naar Cauterets, een mooi plaatsje. Na de koffie nemen we een plaatselijke bus omhoog de bergen in naar de watervallen van Pont d’Espagne , vlakbij de Spaanse grens. We moeten wel wat moeite doen om er te komen, maar het is zéker de moeite waard. Het uitzicht! Het geruis, de kwetterende vogels, het voelt voor mij als een stukje aards paradijs, zo mooi! Na rustig naar boven geklauterd te hebben zien we het hoogtepunt van onze klimtocht: De grote waterval. Prachtig glinsterend en druisend en ruisend komt ze naar beneden, majestueus én groots. Voor mij adembenemend! Ik zit daar een hele poos te kijken én te luisteren, ik krijg er geen genoeg van. Terwijl de waterval heerlijk door ruist en bruist loop ik een stukje bos in, zó prachtig, achter de bomen druist ook weer bergwater naar beneden. Marly komt mij uit het bos plukken, er is een heerlijk terrasje vlakbij. Heerlijke crêpes met blauwe bosbessen hebben ze daar (die ik natuurlijk op mijn witte broek knoei). Jammer genoeg komt de vertrektijd en geniet ik weer van de terugtocht. We zijn weer op tijd terug in Lourdes en na het diner kijken we gezamenlijk naar de lichtjesprocessie, zoals élke avond magisch voor mij! Zesde dag: Zondag, en wéér stralend weer. Vandaag een prachtige tocht naar Pic du Midi. Al vaak gezien op tv bij de Tour de France, maar om nu zélf te zien en te ervaren hoe mooi en majestueus die bergen zijn, vind ik ongelooflijk! Zó prachtig met de stralende zon, al die kleuren groen, van licht naar donker en schaduwen van één enkele wolk, ik voel me nietig in deze grote bergen. Op een gegeven moment stopt Yvon op een verbreed stuk weg, omdat er mooie bruine koeien midden op de weg lopen. Hier is tevens ook onze koffiestop. Yvon tovert ergens twee heerlijk Franse cakes vandaan, en we maken foto’s van een koe, ze staat midden op de streep haar jonge kalfje melk te geven. Ze blijft rustig staan terwijl vrachtwagens en auto’s langzaam langsrijden. Nog nooit zoiets gezien, zéér bijzonder en prachtig om mee te maken! Weer verder naar boven, we zien geiten, en alpaca’s die speciaal voor de wol gekweekt worden. Verder, maar niet naar de top, omdat de lucht er té ijl is voor hartpatiënten. Wat een uitzicht! Wat is een mens nietig in zulke grote bergen! We gaan weer bergafwaarts. Wat ben ik blij met Yvon, die neemt die haarspeldbochten alsof het niks voorstelt. Nog steeds genietend van al dat moois bedenk ik me: we zijn maar als een speldenprik in die grote natuur, iets om dankbaar voor te zijn! De terugreis gaat voorspoedig en we komen weer op tijd in ons hotel in Lourdes aan. Beetje rusten en proberen of er internet te krijgen is? Na een goede nacht slapen naar Bayonne en de Golf van Biskaje. De zon lacht ons weer toe. Bij vertrek naar Bayonne, mooie rit, we zien onderweg al even de Golf van Biskaje, maar nog ver weg! Yvon parkeert de bus en na een stukje lopen komen we langs een mooi herdenkingsmonument , het oude fort, en de prachtige kathedraal Saint-Marie. We gaan stilletjes binnenkijken, maar er is een Heilige Mis aan de gang. We gaan zachtjes terug naar buiten en vlakbij is een terrasje in de zon, bij een bakkerszaak, met de lekkerste mooie gebakjes! We kunnen de verleiding niet weerstaan , en de meesten van ons gaan op een plekje in de zon zitten en bestellen een heerlijk gebakje met koffie of thee, verrukkelijk! De bakkerij was niet voorbereid op een bus vol met reizigers, er moest nog even koffie gezet worden! Maar wij zitten daar heerlijk. Op de vertrektijd lopen we weer terug naar de bus en rijden we via een mooie kustroute naar de mooie havenstad St. Jean de Luz. Ik vind het prachtig! De ‘schippersboten’ en alle gekleurde netten die er liggen, ik kijk een hele poos rond en ga daar lekker zitten genieten. Na een heerlijk ijs bij het Marinehuis wandel ik rond en kom op de boulevard uit. Wat een schitterend uitzicht over de Golf van Biskaje, da’s genieten! Kan ik úren naar kijken!  Na een poos genieten moet ik me onherroepelijk losrukken van de zee , de bus vertrekt over een poosje. Iedereen is weer op tijd aanwezig, en Yvon krijgt het teken van Marly: duimpje omhoog betekent iedereen is aanwezig, dus rijden maar! Na een poosje rijden wordt het erg stil in de bus en voelt Yvon zich als Remi, alleen op de wereld. Wel een goed teken dat we Yvon in de bergen zó vertrouwen, dat je rustig kunt gaan slapen tijdens de rit door de bergen. Naar een nóg betere chauffeuse als Yvon, moet je lang zoeken denk ik. Ook de verwennerijen tijdens de ritten uit het ‘Trommeltje van Oma’ is heel lekker én lief! Wij smullen er élke keer weer van! Na een poos komt er weer beweging in de reizigers en kunnen we genieten van koffie , thee of een kopje soep! We zijn weer mooi op tijd bij ons hotel en ’s avonds zitten we gezellig beneden met een gedeelte van onze groep bij elkaar. Na een goede nacht én een heerlijk ontbijt breekt de laatste dag in Lourdes aan. We gaan vandaag met onze bus naar het beginpunt van de bergtrein. Een belevenis op zich, 1100 meter omhoog met de tandradbaan. Ik vind het best spannend, maar tegelijkertijd ook een belevenis. We komen in de eerste coupé terecht, prachtig vind ik het. Eenmaal boven aangekomen een prachtig uitzicht over Lourdes en omgeving. Zó mooi en zo’n prachtig helder weer. Je kunt zó ver kijken, dat is genieten! Ook gekeken naar de foto’s, en gezien dat het allemaal met héél veel mannen, zónder machines aangelegd is. Niet te geloven in onze moderne tijd. Er is ook een leuk terrasje, lekker iets gedronken, en na een poos weer naar beneden, ik vond ik best een beetje eng! Na de lunch gaat een gedeelte van onze groep naar een musical over Bernadette. Bij terugkomst zijn ze er nog een beetje ontroerd door, zó mooi was het! Ondertussen ben ik met Nettie naar de grot gelopen om afscheid te nemen en nog even van het mooie weer te genieten. Rond 17.00 uur begint het slecht weer te worden en ga ik mijn koffer inpakken. Om 19.00 uur het afscheidsdiner. Tiely Moers biedt het mandje aan mét inhoud voor het gehele personeel, dat doet ze op een leuke en charmante manier! Wat ze ook wel verdiend hebben vind ik, als ik zag hoe hard de obers en diensters moeten werken, het leek af en toe een hardloopwedstrijd! Ik denk dat we allemaal vroeg in bed liggen, want morgen beginnen we aan de terugreis! Voordat ik in slaap val, bedenk ik dat het een PRÁCHTIGE VAKANTIE was, en ik daar heel dankbaar voor ben. Lourdes is voor mij: Devotie, emotie, ik voel me in Lourdes steeds bevoorrecht, dat ik in dat genadeoord mag zijn, voor mij nu de vijfde keer en élke keer is ontroerend mooi. Ook denk ik aan de fijne en liefdevolle begeleiding van ons team: MARLY, die alles hoort én ziet en niks ontgaat haar, (natuurlijk in de goede zin van het woord) en altijd vrolijk blijft, ook al is het soms minder leuk! En élke dag met het zware hartapparaat rond zeult, gelukkig heb ik nog niet meegemaakt dat het gebruikt moest worden! HILDE, die heel liefdevol de mensen die hulp nodig hebben verzorgt, en een grote rugzak met medische spullen de hele reis meezeult, ALS iemand soms iets nodig zou hebben: pleisters, paracetamol, verbandje of iets dergelijks! En dan nog onze chauffeuse YVON, die ons met een warm welkom: ‘WELKOM IN DE BUS’, of ‘WELKOM TERUG IN DE BUS’ elke dag begroet. Ze stuurt met vaste hand de bus over snelwegen, door de bergen én haarspeldbochten, alsof het heel simpel is. Met een gerust hart val ik dan onderweg af en toe in slaap, om kilometers verder weer wakker te worden. Dat zegt genoeg denk ik. En geregeld gaat het ‘trommeltje van Oma’ door de bus, gevuld met elke dag wat anders lekkers. Het is elke keer een verrassing: Wat zit er in? De lekkerste en vaak de heerlijkste en plaatselijke producten, mogen we dan van smullen. En hebben we dorst óf zin in koffie óf soep? Dat wordt allemaal prima en met een vriendelijk gezicht geregeld door Hilde en Marly. Ik denk ook aan hoezeer we geboft hebben met élke dag prachtig weer en zon, té mooi om waar te zijn, maar het is écht waar! Ik denk ook aan de tocht naar de watervallen: Zó mooi ! We klimmen langzaam over een pad mét leuningen omhoog en de moeite wordt rijkelijk beloond met de ruisende, bruisende watervallen! Het is zó wonderlijk en prachtig mooi om te zien! Langzaam val ik in slaap met een heerlijk gevoel over deze vakantie. De volgende morgen: het laatste ontbijt , koffers inladen én instappen voor de terugreis. We verlaten Lourdes met veel mooie herinneringen en de terugreis verloopt (met de nodige stops) heel voorspoedig! Bij thuiskomst, tóch weer blij dat ik weer goed én veilig thuis gekomen ben, want Oost, West, thuis best. Erna Verdurmen In contact komen met andere reizigers? Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!

In april 2020 stelt Picture Vakanties wederom een vakantiecheque beschikbaar van € 500,00. Daarmee willen zij iemand in de Picture zetten. Deze prijs wordt in mei 2020 toegekend. Het is de bedoeling dat een ander iemand, een echtpaar of een gezin kan voordragen om in de Picture te staan om welke reden dan ook. De vakantiecheque is dan te gebruiken bij 1 van onze deelnemers. HartbrugReizen hoort hier ook bij, dus de cheque is ook te gebruiken bij een van onze reizen! De cheque wordt niet in geld uitbetaald, maar het bedrag wordt door ons overgemaakt naar de locatie reis die men uitkiest. Dus weet u iemand? Mail een korte beschrijving voor wie en waarom u deze persoon, gezin of echtpaar voordraagt voor deze vakantiecheque naar info@picturevakanties.nl

Het wordt druk op het busstation in Roermond. Van alle kanten komen de vol verwachting kijkende vakantiegangers bij elkaar. Een lachende Marly en Tiny zijn er gelukkig ook. Koffers worden opgeborgen. Bekende en nieuwe gezichten in de bus. Uitzwaaien van de wegbrengers en de bus zet zich in beweging, bestuurd door een vakkundige Taoufik. Een geruststelling voor allemaal die het gezien hebben, de Limburgse vlaai is ook ingeladen! Op deze dinsdag, onze 1e dag, is het nog een aarzelend zonnetje en frisjes maar gaande weg gaat het weer er op vooruit. Welkomstwoord en kennismaken. Mijn vakantie buurvrouw komt uit Heibloem en wij kunnen het al gauw goed met elkaar vinden. Corrie is haar naam. Na zo'n uurtje is er een stop, er zijn mensen die al úren in de bus zitten en zo nodig 'moeten'. Ook de vlaai wordt aangesneden waarvan een ieder lekker smult. Het is een mooie tocht, door Noordrijn-Westfalen. Een kleine teleurstelling: De Langeberg 865 mtr. hoog in het Rothaargebergte,  kan niet met de bus. De laatste 2 kilometer moeten te voet, onmogelijk! Dus wij krijgen een andere route. Dorpjes met vakwerkhuizen, mooie vergezichten, en bergop ergaf met zeer veel bossen en statige dennenbomen. Ons vakantiehotel is in Smallenberg, het Alpin Hotel. Wij worden verwelkomd door Roy, de manager. Er staan veel mannen klaar om ons te helpen met de koffers. Mijn bedje staat gespreid op 4 hoog en de lift gaat maar tot 3 hoog, ben ik even blij met deze hulp! Mooie goed verzorgde kamer met alles erop en eraan. Na een opknapbeurt vlug naar beneden, want een overheerlijk diner wacht op ons. Marly: ‘Laten wij er een gezellige vakantie van maken. Genieten van alles en met elkaar. Zo ook nu ons 1e diner, laat het jullie goed smaken. Niet allemaal gelijk naar voren stormen, er is meer dan genoeg. Tafel voor tafel dus en dan mag u nú beginnen’. Na het eten is er een wandeling gepland maar velen gaan niet mee, toch een lange dag achter de rug. Even zitten in de druk bezochte ontspanningszaal en dan naar bed. En gezond weer op! Dag 2, woensdag 4 september 2019 Ontbijt tussen 8.00 uur en 9.30 uur. Als iedereen aanwezig is begint het ontbijt. Van alles meer dan genoeg. Vele soorten broodjes of zelf te snijden. Kaas, vleesbeleg, zoetigheid, ei en gebakken spek. Hmm echt iets voor deze (spek)lekkerbek. Om 10.00 uur vertrekt de bus richting de Hennessee.  Wauw, er staan hier koeien in de wei. Zon, wind, water, mooie vergezichten, wijds, bergen en bossen met hier en daar wat landbouw. Dan is het even zoeken 'hoe komt Taoufik heelhuids met een bus vol mensen beneden en zo dichtbij als mogelijk bij de boot?’. Maar het lukt hem! De naam van de boot is 'Hennessee'. Er wordt Nederlands gesproken en verteld. Leuke anekdote: ‘Een koe valt in het water en duikt onder de boot door. De andere dag bevalt ze van een mooi kalfje. Dit wordt Hennes genoemd.’  Eind goed al goed. De lunch wordt ons aangeboden en hiervoor gaan wij terug naar het Alpin hotel. Voortreffelijk was het. Om 14.30 uur gaat onze tocht verder, Wetrop, Bracht, Oedingen, St. Claas, Dünschede, een bochtige weg met 10% daling en zonnig warm. In Attendorn, een Hanzestadje, wordt halt gehouden. Rondwandeling, Benediktiner Wirtshaus, apotheek Barbara en de mooie Johannes de Doperkerk, winkels kijken (en kopen) en op een terrasje zitten. Tafels worden bij elkaar geschoven, stoelen er om heen en lekker in de zon. De bediening is vriendelijk en het bestelde smaakt goed. Dan is het weer tijd om op te stappen. Het diner is zeer smaakvol. Aan tafel wordt verteld en gegeten. ’s Avonds is er muziek en dansen. Niet iedereen danst, ik ook niet,  maar Corrie heeft de 'avond van haar leven'. Er is ook een Belgische bus met gasten. Deze dansen enorm en liefhebber Corrie wordt in hun midden opgenomen. Mooi toch?! Dag 3, donderdag 5 september 2019 Ook vandaag mochten wij 'uitslapen'. Heerlijk! Langzaam komt iedereen boven water en naar het ontbijt. Wij vertrekken om 9.30 uur. Naar het historische stadje Korbach, in de deelstaat Hessen. Tauofik brengt ons via een prachtige route ernaar toe. Bij het VVV bureau halen wij een stadskaart,  voor wie op eigen houtje wil gaan wandelen. Samen bij een restaurant naar binnen en wat lekkers uitzoeken. En lekker is het. Vakwerkhuizen worden bekeken. Prachtige kerken bezocht. De St. Kiliankirche en de Nikolaikirche. Hier staat een geweldig groot monument op het vooraltaar. Zó indrukwekkend als dat is. Ter nagedachtenis aan Georg Friedrich von Waldeck. Om 14.00 uur verlaten wij Korbach en rijden naar de Staumauer van de Diemeltalsperre. Een rondwandeling om de poel met gebruikt water en voor wie het kan een hoge klim zigzaggend naar boven. Een enkeling waagde het en volbracht het! Buiten kon men nog de reusachtige machines horen werken. Op een telefoonkabel zagen wij een grote familie Zwaluw zitten die zich klaarmaakte voor de lange reis naar Afrika. Terug in het hotel wacht ons het smakelijke diner. Daarna is er een bingoavond. Druk bezocht, ook door de Belgen. De hoofdprijs, gewonnen door een echtpaar uit onze groep, bestaat uit twee dagen all-in verblijf in hotel Alpin. Het is de winnaars van harte gegund! Dag 4, vrijdag 6 september 2019 Na een goed ontbijt en welgezind trekt ieder naar de bus met een lunchpakketje bij zich. Het voelt als een dagje eropuit met de schoolklas. Marly en Tiny voorzien ons weer van drinken. Koffie, thee, fris, noem maar op, zij hebben het. Taoufik vertelt : ‘Wij gaan naar Paderborn. Een grote historische plaats. En naar het Teutoburgerwoud. Jullie zullen zeker genieten’. De bomen zijn groen, de zon schijnt en koeien grazen in de wei. De weg gaat omhoog en Corrie en ik genieten van het mooie land. Boven op het plateau staan wel 100 windmolens. Wat een landschapverknoeiers. En of het iets opbrengt? Het is een boerenlandschap, zo ver het oog reikt zijn het graanvelden. Er is al gemaaid, de oogst is binnen. Wij gaan weer dalen en komen op de autoweg. Er wordt pittig maar zorgvuldig doorgereden. Een klein oponthoud maar dat wordt keurig omzeild en weer verder. Lippstadt, Büren en nog 21 km. Bielefeld einde autoweg en wij zijn er. Om 11.30 uur staan wij op de Masperplatz-West. ‘Goed onthouden, wij vertrekken van hier om 14.00uur’. Ook hier gaat algauw ieder zijns weegs. Ik ga naar de prachtige romaans gotische Dom.  Zoiets moet ik gezien en bewonderd hebben. Woorden ontbreken mij om dat op te schrijven. Het Hoofdaltaar, de Preekstoel, beelden en schilderingen, niet te vergeten het orgel. Het wordt bespeeld en de klanken vullen de geweldige kerk. Ook daal ik af in de crypte. Die serene rust, zo onwerkelijk! Weer buiten kijk ik naar opgravingen. Diep onder de grond zijn ze bezig. Dikke wel vijf steense muren en skeletten. Na eeuwen wordt deze arme uit zijn rust gehaald! Kom ik de groep weer tegen en Marly vraagt of ik genoten heb. En of ik wat gegeten en gedronken heb. Dat ga ik nu doen. Zij raadt mij een milkshake aan met drie bolletjes ijs, caramelsaus en slagroom. Wat was dat lekker! Smullen. Ook wandel ik nog langs het raadhuis op de Marienplatz, mooie huizen en gebouwen en dan weer terug naar de bushalteplaats. Dan door naar het Teutoburgerwoud. Mooie bossen en een lange wandeling. Die toren met het beeld van veldheer Arminius, in de volksmond Hermann, er boven Hermannsdenkmal heeft een hoogte van ruim 53 meter en kijkt uit over het Teutoburgerwoud. De twee vakantievrienden krijgen voor de laatste maal hun flesje wijn in de bus. Dat is al 9 jaar lang hun voorbereiding op het diner. ‘Nee, Marly, geen glas erbij. Wij zijn met de fles grootgebracht’. Pret hebben zij samen. Na het eten gaan we naar een andere zaal,hier wacht een gochelaar op ons. Er is ook voetballen op tv deze avond. Maar de zaal met goochelaar zat vol! Het was heel gezellig en de goochelaar heel kundig. Laat ons lachen en bewonderen. Daarna naar de kamer, inpakken en slapen, morgen vroeg op. Dag 5, zaterdag 7 september 2019 Vanmorgen loopt de wekker vroeg af, om 6.30 uur. De laatste spullen in het koffer en op de gang zetten. De koffers worden weer naar beneden gebracht. Wat een opluchting want de lift is doorlopend bezet. De Belgische en andere Nederlanders gaan ook allemaal naar huis. Goed ontbijten en naar beneden. Taoufik zal om 7.45 uur de bus voor rijden en de deuren openen. Manager Roy komt ons uitzwaaien en wij kunnen vertrekken. Het regent al de hele ochtend, nu in de bus hebben wij er geen last van. De ruitenwissers doen hun werk en iedereen is bezig met andere dingen, zoals Corrie en ikzelf. Foto's maken vanuit de bus, het is lachen met wat er op de foto komt. Maar er zijn ook heel mooie bij.  Het blijft regenen en in Monschau regent het nog. We zijn vrij om te wandelen en lekker te eten. De regen houdt op en de zon komt door. Mooi is het oude historische stadje, er is ook nog kermis! Ouderwetse draaimolens, schommels, schiettent, vuurspuwer en nog veel meer. Terug op de busparkeerplaats komt er nog een optocht, muziek van de brandweermannen, schoolkinderen op hun fietsjes, nog meer muziek en de Schutterij met vogel en vaandel. Zonder problemen rijden wij richting Nederland. De grens over en 'op naar Roermond'.  Daar staan de ophalers al te wachten. Koffers uit de bus, en uitzwaaien aan degenen die nog verder moeten met de bus. Ook diegenen die met trein of auto hun thuisreis maken. Vijf dagen hebben wij samen genoten en verteld en herinneringen opgehaald aan eerdere reizen. Nu gaat eenieder weer zijn eigen weg . Marly en Tiny gaan met een goed gevoel huiswaarts. Ook wel blij toe dat alles goed gegaan is met zo'n bus vol mensen. Niet te vergeten Taoufik Kiki. Je was geweldig in vooruit rijden, maar vooral ook in achteruit de steile bochtige weg bergop bij Hennessee! Dag dag allemaal. Goede reis , het was gezellig en misschien ook tot volgend jaar! Margriet van Wandeloo-Everts In contact komen met andere reizigers? Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!

Zijn jullie nog nooit in België geweest? Dat vroegen enkele familieleden en vrienden toen we vertelden dat we 5 dagen met HartbrugReizen naar België gingen in juni. Ja, we zijn in België geweest en ook de steden die in het reisprogramma stonden bezochten we wel eens. Maar nu gingen we 5 dagen België opsnuiven. Op maandagochtend vertrokken we met ongeveer 40 reizigers vanuit Roermond naar ons verblijfshotel in Oostende. Het fijne van een Hartbrug reis is dat alles piekfijn wordt geregeld, hele lieve en uitstekende reisleiding 5 dagen lang zich om je bekommerd en je overal heen wordt gebracht, zonder dat je veel moet lopen om ergens te komen. En laten we wel wezen, we maken wel grappen over Belgen, maar zij hebben schitterende steden, monumenten en weten wat bourgondisch genieten inhoudt. In Ieper wordt bij de Menenpoort elke dag de Last Post geblazen ter nagedachtenis van de vele gevallenen in de eerste wereldoorlog. Een indrukwekkend monument. Een Engelsman die een souvenir zaak had bij de Menenpoort vertelde dat er gemiddeld elke dag wel honderden mensen bij de Last Post aanwezig waren. Bij speciale data zijn dat duizenden die na 100 jaar nog steeds eerbetoon brengen aan de dappere soldaten van toen. We bezochten Gent, Brugge – wat wel heel erg druk was - , Ieper en Antwerpen. Overal waren gidsen geregeld en we maakten twee interessante boottochtjes. Ook het weer hielp ons, het was warm en zonnig en dorstig weer. Reden om ’s-avonds aan zee nog een glaasje te nuttigen met ieder die dat wilde. Uitgaan met de Hartbrug is zorgeloos reizen met een integere (medische) reisleiding die alles in de puntjes geregeld heeft. En gaat er wat mis, dan is het vaak al opgelost voor je het weet. Carla Rogge In contact komen met andere reizigers? Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!

Het was al weer een paar jaar geleden dat mijn man en ik een reis gemaakt hadden met HartbrugReizen. Maar deze reis naar Polen leek ons interessant genoeg om voor de veertiende keer mee te gaan. De hernieuwde ontmoeting met Marly en Tiny en met nog enkele andere bekenden van eerdere reizen, was heel plezierig. Ook onze chauffeur Jan, die wij voor het eerst ontmoetten, bleek een goede reisleider, chauffeur en hulpverlener te zijn. Het was een vol reisprogramma dat voor ons was samengesteld en waar we met volle teugen van hebben genoten. Alleen de eerste en de laatste dag waren volle reisdagen, alle andere dagen waren er excursies of bezichtigingen. En zelfs op de ‘vrije’  ochtend was een bezoek aan een Pools schooltje een belevenis. De jonge kinderen presenteerden zich in klederdracht en zongen en dansten voor ons met een overgave die bijna aandoenlijk was. De drie hotels waar we gedurende deze reis hebben overnacht, waren eenvoudig maar de verzorging prima. Zeker in het Holland Hotel Zdrojewo, waar eigenaar Jozef ons in het Nederlands te woord kon staan, werden we als welkome gasten ontvangen. Hij zorgde ook voor een gezellige grillavond, waar we worstjes roosterden boven een open vuur, en een folklore avond waar werd gezongen en gedanst door een Pools gezelschap dat borg stond voor een sfeervolle avond. We hebben veel gezien en geluisterd naar gidsen die ons rondleidden door prachtige steden als Torun, Poznan, Warschau en Gdansk en niet te vergeten het oude slot Marienburg in Malbork. Een hoogtepunt was o.a. de boottocht over het Elblagkanaal waar we met boot en al via een liftsysteem naar een steeds lager niveau werden gebracht. Ondanks wind en soms regen een ware belevenis. En altijd was daar weer onze chauffeur die zorgde dat we overal zo dichtbij mogelijk konden uitstappen en die weer klaarstond om ons terug naar ons hotel te brengen. Geen moeite was hem teveel. En Marly en Tiny die zorgzaam waakten over alle reizigers, zoals bij onze laatste excursie naar de enorme basiliek in Lichen, waar enkele ‘schaapjes’ waren afgedwaald maar dankzij hun inspanningen weer aan de kudde konden worden toegevoegd. En die steeds klaarstonden om aan alle individuele behoeften tegemoet te komen. Terugkijkend kunnen we nog nagenieten van een geweldig interessante maar ook heel geslaagde reis naar het mooie Polen. Een land dat zeer zeker een bezoek waard is. Ineke en Charles MacLean

We  zijn dankbaar voor de ervaringen. Terug in Breda is ons leven vol dankbare herinneringen weer verder gegaan, na de Oostende periode. We hebben het nog steeds over Oostende en al de mensen die we hebben kunnen ontmoeten. Het was een fijne ervaring. Zelfs de borrel na de afronding blijft een goede herinnering. Zorg delen blijft iets moois. We gaan ons voorbereiden voor Praag in december. Laat de anderen a.u.b. weten dat dit zeker voor herhaling vatbaar is. Gegroet vanuit Breda, Willemien en Gerrit